WCZORAJ ODCZUWAŁAM,ŻE OTO NADCHODZI MÓJ KONIEC I ŻE TO KONIEC MOJEGO ŻYCIA I NAWET LEDWIE JUŻ PŁAKAŁAM I LEDWIE ZIPAŁAM ZYCIOWO....MIAŁAM TAK WIELKI LĘK,KTORY MNIE TRZYMAŁ JAK W CĘGACH,MIAŁAM ZIMNE RECE ,STOPY I CZUŁAM OD SIEBIE TRUPI ZAPACH,POMIMO PODROBEK PERFUM JAKIE WCZESNIEJ NA MNIE SIĘ ZNALAZŁY.....ZAWSZE JAKOŚ SOBIE RADZIŁAM,ALE BYWAŁY CHWILE ,ŻE JUŻ NIE,ZE SKONCZYŁAM WALKĘ I PODDAWAŁAM SIĘ,REZYGNOWAŁAM,BO BRAKOWAŁO MI SIŁ.....WCZORAJ TEŻ TO SAMO...MILCZENIE I GROZA SYTUACJI.....
SZUM W USZACH,ZABURZENIA KOORDYNACJI RUCHOWEJ.....BYŁAM CAŁKIEM TRZEŹWA......BYLAM ZUPEŁNIE TRZEŹWA AKURAT....I WŁASNIE WTEDY SMIERĆ SPOJRZAŁA MI W OCZY I ZAPADŁAM SIĘ W JEJ CIEMNOŚC W POTWORNYCH MĘKACH...POŁOZYŁAM SIĘ JEDNAK I ZASNĘŁAM I TO MI POMOGLO I WYSZŁAM Z TEGO STANU SMIERCIOWEJ HIBERNACJI....
ZAWSZE JESTEM SAMA ,ALE WIELE RAZY ODCZUWAM,ZE BARDZO KOCHAM I ŻE CHCIALABYM CIĘ PRZYTULAĆ,OBEJMOWAĆ ,CAŁOWAĆ I BYĆ BARDZO BLISKO..UWIERZ MI,ZE BARDZIEJ NIERAZ ODCZUWAM POTRZEBE CIEBIE NIŻ WŁASNE CIAŁO,KTOREGO WCZORAJ WCALE NIE ODCZUWAŁAM,ZE JEST....
Trzymaj się! Znajdź w sobie siłę i szukaj pomocy, nie musisz być z tym sama! Nikt sobie nie radzi zupełnie sam. Może psycholog pomogłby Ci zrozumieć co się z Tobą dzieje?
OdpowiedzUsuńwłasnie wybieram się na grupę pod koniec tygodnia.to będzie pierwszy raz od dawna....dzięki...
OdpowiedzUsuń